مسجد جامع کبیر یزد، یکی از مساجد باشکوه و زیبای یزد است که ساختمان اولیه آن در قرن ۶ هجری بر روی یک آتشکده دوران ساسانی در داخل حصار شهر، در ناحیه شارستان پایه گذاری شد. مساحت مسجد ۹۸۰۰ متر‌مربع است که طول آن ۱۰۴ متر و عرض آن ۹۹ متر می باشد. این بنا دارای هفت در ورودی است که به خیابانهای اطراف راه دارد. سبک معماری مسجد به شیوه آذری (مغولی) است و از لحاظ خوابیدگی گنبد، نوع روشنایی غیر مستقیم و همچنین تزئینات خاص، نمونه‌ای بی نظیر از هنر و معماری در دوران اسلامی شمرده می شود. این اثر تاریخی در ۳۱ تیر ۱۳۱۳ با شماره ۲۰۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
گنبد مسجد جامع دارای دو پوسته بیرونی و درونی است. لایه بیرونی گنبد با قطر ۱۷ متر، سازه ای قدرتمند را به وجود آورده است. ویژگی قابل توجه و کم نظیر دیگر، خوابیدگی لایه بیرونی آن است. بر روی گنبد، نقش یک گل صابونکی معقل به زیبایی اجرا شده و بر ساقه آن عبارت "الملک لله" به خط کوفی تکرار شده است. همچنین در زیر طاق گنبد،تکرار واژه "الله اکبر"با کاشیهای فیروزه ای و به خط کوفی بنایی، به چشم می خورد.